تبیین عبارت «مِنْ کُلِّ مَثَلٍ» در قرآن کریم

  چکیده یکی از نکات برجسته قرآنی تاکیدی است که بر جنبه­های قابل رویت حقیقت می­نهد و در موارد فراوانی تاکید قرآن بر تفکر و تعقلی است که بر پایه برخورد حسی بنا شده است. امثال قرآن کریم مطالب معقول را به صورت محسوس در می‌آورند تا به کمک حس، آنها را به ذهن نزدیکتر سازند و با بیان امثال درسرشت و طبیعت دیگران اثری به جا گذارند. بی‏گمان، قرآن برای گروه خاصّی نازل نشده است و مخاطبش عموم مردم هستند، بنابراین باید مراد خود را در هر زمینه­ای به نحوی عرضه دارد که همه انسانها تا روز قیامت آن را درک کنند و بهترین زبانی که می‏تواند معارف عقلی و مفاهیم معنوی را برای توده مردم تبیین کند، زبان تمثیل است. خداوند به صورت اصلی کلّی و فراگیر در چهار آیه از قرآن کریم می‏فرماید: Pوَ لَقَدْ صَرَّفْنا (ضَرَبْنا) لِلنَّاسِ فی‏ هذَا الْقُرْآنِ مِنْ کُلِّ مَثَلO و با نظر به متفاوت بودن ساختمان فکری افراد، امثال را به صورت­های مختلف بیان کرده است و از تعابیری چون «صَرف مَثَل» و یا «ضَرب مَثَل» برای بیان امثال قرآن استفاده کرده است ضمناً با تعبیر «مِنْ کُلِّ مَثَلٍ» خاطر نشان می­سازد که در هر زمینه­ای به ذکر مثل پرداخته و همچنین می­فرماید هدف از ارائه این مثالها گذر از آن و رسیدن به عمق مطلب است و البته این راهی است که علما طی می­کنند و نهایت بهره را از امثال قرآن می­برند.